Page 17 - liamis-panteleimon

βαθύτατο. Για να μερώσεις τη φρίκη σου μπορεί να πεις, πως όλ΄ αυτά

ανήκουν σε άλλες, μακρινές και βάρβαρες εποχές. Μην είσαι τόσο

βέβαιος. Προσωρινές συμφωνίες ανάμεσα στ΄ ανθρώπινα θηρία έχουν

γίνει μέχρι η απληστία να ξεπεράσει τους νόμους και να βγει από το

σκοτεινό υπόγειο το θηρίο. Βρίσκω πως μόνον ένα πράγμα άλλαξε: Ο

δήμιος δεν πλησιάζει πια το θύμα του κι΄ έτσι η έσχατη ελπίδα, η φρίκη,

δεν έχει πλέον δύναμη να τον συνεφέρει. Η βόμβα από ένα αεροπλάνο

είναι για τον πιλότο ένα φαντασμαγορικό μανιτάρι κι ένας πύραυλος μια

κουκίδα σ΄ ένα ραντάρ. Ο θάνατος πια είναι μια στατιστική κι ο πόνος,

κομμάτι ενός εικοσιτετράωρου ριάλιτι στην τηλεόραση. Μα κάτι

σούλεγα...α, ναι, για τα πάθη του κορμιού μου. Σε λίγο έβλεπα τις σάρκες

μου να κρέμονται λωρίδες και τις ανοιχτές πληγές μου να καίει η φωτιά.

Βλέπεις, σου λέω «έβλεπα». Γιατί, να εξηγήσω δεν μπορώ την αντοχή μου

στον τόσο πόνο. Δε λέω πως τον νίκησα. Ίσα-ίσα που τον ένιωσα να μου

διαλύει την καρδία. Δε με πλημμύρισε όμως. Ένιωθα να μπορώ να

καταφύγω σε ένα μέρος απόρθητο και από κει να παρατηρώ τα βάσανά

μου. Σα να υπέφερε άλλος. Μα μη βιαστείς να πεις πως σου μιλώ για κάτι

εύκολο, για κάτι τόσο απλό, όσο ακούγεται. Δεν είναι το κορμί ρούχο να

το πετάς όποτε το θελήσεις. Κομμάτι της ύπαρξής μας είναι το κορμί,

κομμάτι του δώρου της ζωής μας. Εργαλείο πολύτιμο στα έργα της

αγάπης-πόσες φορές τα χέρια αυτά δεν ανακούφισαν πληγές-αλλά και

πειρασμός για έργα που σε τραβούν στο χώμα. Τα πάθη και οι πόνοι του

είναι ικανά να σε συντρίψουν. Φίλος κι εχθρός συνάμα. Και να σου πω

κάτι ακόμη; Αναπαυμένος πια στην αγκαλιά του Θεού, ένα μου λείπει και

16