Page 5 - mantzaridis_ploutosftoxeia
P. 5

11
                   πονηροῦ .  Ἡ  χριστιανικὴ  ζωή,  ὡς  ζωὴ  προκοπῆς  στὴν  ἐλευθερία,
                   ἀπαιτεῖ  ἀποδέσμευση  ἀπὸ  τὴν  ἐξουσία  τοῦ  πλούτου,  ποὺ
                                                                                                    12
                   καταδυναστεύει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν ὑποτάσσει στὸν «μαμωνᾶ» .
                   Στὸν νέο ποὺ ρώτησε τὸν Κύριο, μὲ ποιόν τρόπο θὰ μποροῦσε νὰ γίνει

                   τέλειος, ἐκεῖνος ἀπήντησε: «Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν
                   σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ,
                                                  13
                   καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι» . Ἡ κατοχὴ ὑλικοῦ πλούτου αἰχμαλωτίζει
                                   14
                   τὸν ἄνθρωπο  καὶ ἐμποδίζει τὴν εἴσοδό του στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ .
                                                                                                    15
                   Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τὸν πόθο ποὺ μπορεῖ νὰ ἔχει κάποιος φτωχὸς
                   γιὰ  τὴν  ἀπόκτηση  πλούτου.  Ἀντίθετα  ὁ  πόθος  τοῦ  πλούτου  τῆς
                   βασιλείας τοῦ Θεοῦ ὁδηγεῖ στὴν ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὸ βάρος τοῦ ὑλικοῦ
                   πλούτου καὶ στὴν ἀπόθεση κάθε βιοτικῆς μέριμνας. Χαρακτηριστικὲς

                   ἐδῶ εἶναι οἱ παραβολὲς τοῦ κρυμμένου θησαυροῦ καὶ τοῦ πολύτιμου
                   μαργαρίτη, ὅπου ἡ εὕρεση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ παρουσιάζεται ὡς

                   ἡ αἰτία ποὺ ὠθεῖ τὸν ἄνθρωπο στὴν διάθεση ὅλων τῶν ὑπαρχόντων
                                                      16
                   του  γιὰ  τὴν  ἀπόκτησή  της .  Μὲ  τὸν  τρόπο  αὐτὸν  ὁ  ἄνθρωπος
                   ἀπαλλάσσεται ἀπὸ τὸ βάρος τοῦ ὑλικοῦ πλούτου, ἐνῶ ταυτόχρονα

                   τὸν χρησιμοποιεῖ ὡς μέσο γιὰ τὴν ἀπόκτηση πνευματικοῦ πλούτου .
                                                                                                    17
                        Οἱ  Χριστιανοὶ  καλοῦνται  νὰ  ἔχουν  στὰ  ὑλικὰ  αὐτάρκεια,  ποὺ
                   ταυτίζεται  οὐσιαστικὰ  μὲ  τὴν  ὀλιγάρκεια.  Ὁ  πλοῦτος  καὶ  ὁ

                   πλεονασμὸς χρειάζονται μόνο στὰ πνευματικά. Ἐξάλλου τὰ ὑλικὰ
                   ἀγαθά, μὲ τὴν ἀπόκτηση καὶ διατήρηση τῶν ὁποίων θεωροῦνται οἱ
                   ἄνθρωποι  πλούσιοι,  εἶναι  μηδαμινὰ  μπροστὰ  στὸ  σύνολο  τῶν



                   11 . «Ἀλλὰ γὰρ μὴ δοκῇς, ἀδελφέ, ὅτι ἀπορεῖ ὁ Θεὸς καὶ οὐ δύναται θρέψαι τοὺς πένητας καὶ
                   διὰ τοῦτο προστάσσει ἡμῖν ἐλεεῖν αὐτοὺς καὶ περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαι τὴν ἐντολὴν ταύτην.
                   Μὴ  γένοιτο!  Ἀλλ’  ὅπερ  διὰ  πλεονεξίας  καθ’  ἡμῶν  καὶ  εἰς  ἀπώλειαν  ἡμῶν  ἐποίησεν  ὁ
                   διάβολος,  τοῦτο  διὰ  τῆς  ἐλεημοσύνης  ὑπὲρ  ἡμῶν  κατεσκεύασε  καὶ  εἰς  σωτηρίαν  ἡμῶν
                   ἐποίησε  γίνεσθαι  ὁ  Χριστός».  Συμεὼν  Ν.  Θεολόγου,  Κατηχήσεις  9,  190-96,  ἔκδ.  B.
                   Krivochéine, «Sources Chrétiennes», τόμ. 104, σ. 120.
                   12 . Βλ. Ματθ. 6,24. Λουκ. 16,9 καὶ 16,13.
                   13 . Ματθ. 19,21.
                   14 . «Ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν». Ματθ. 6,21.
                   15 . «Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν
                   βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν». Λουκ. 18,25.
                   16 . Βλ. Ματθ. 13,44-6.
                   17 . Βλ. Λουκ. 12,33.

                                                            4
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10