Page 8 - mantzaridis_ploutosftoxeia
P. 8

ὃ παρά σοι κατασήπεται· τοῦ χρῄζοντος τὸ ἀργύριον, ὃ κατορύξας

                                                                                       24
                   ἔχεις. Ὥστε τοσούτους ἀδικεῖς, ὅσοις παρέχειν ἠδύνασο» .
                        Οἱ ἀπόλυτες αὐτὲς θέσεις, ποὺ παραμένουν ἀδιαπραγμάτευτες
                   κατὰ  τὸ  πνεῦμα  τους,  χρειάζεται  νὰ  προσαρμόζονται  περιπτωτικὰ

                   κατὰ τὴν ἐφαρμογή τους. Αὐτὸ ἄλλωστε γίνεται φανερὸ καὶ ἀπὸ τὶς
                   διαφοροποιήσεις ποὺ παρουσιάζουν κατὰ περίπτωση τὰ ἴδια τὰ λόγια
                   τοῦ Χριστοῦ ἢ τῶν Ἀποστόλων σὲ σχέση μὲ τὴν χρήση ἢ τὴν κατοχὴ

                                      25
                   ὑλικῶν ἀγαθῶν . Κάθε Χριστιανὸς ὀφείλει νὰ ἀπεξαρτηθεῖ ἀπὸ τὴν
                   ἐπιθυμία κατοχῆς τῶν ἀγαθῶν αὐτῶν. Ἡ ἀπεξάρτηση ὅμως αὐτὴ δὲν

                   μπορεῖ νὰ γίνεται παντοῦ, πάντοτε καὶ ἀπὸ ὅλους μὲ τὸν ἴδιο τρόπο.
                   Τὰ  διάφορα  κοινωνικὰ  δεδομένα,  οἱ  ἱστορικὲς  συγκυρίες,  οἱ
                   προσωπικὲς εὐθύνες καὶ ἡ πνευματικὴ κατάσταση τοῦ καθενὸς εἶναι

                   φυσικὸ νὰ συντελοῦν στὴν διαμόρφωση ἰδιαίτερων τρόπων βιώσεως
                   τῆς ἀπόλυτης εὐαγγελικῆς ἀλήθειας.

                        Ἡ Ἐκκλησία δὲν ἐπιμένει πάντοτε στὴν ἀκρίβεια, ἀλλὰ προχωρεῖ
                   καὶ  στὴν  οἰκονομία.  Οἱ  διάφορες  τοποθετήσεις,  ποὺ  θεωρήθηκαν
                   ἀποδεκτὲς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀπέναντι στὰ ὑλικὰ ἀγαθά, μποροῦν

                   τυπολογικὰ  νὰ  συνοψισθοῦν  στὶς  ἀκόλουθες:  α)  Ἀκτημοσύνη,  β)
                   κοινοκτημοσύνη,  γ)  κοινοχρησία  καὶ  δ)  διαχειριστικὴ  χρήση
                                 26
                   ἰδιοκτησίας .  Ἀναμφίβολα  ἡ  ἑκούσια  ἀκτημοσύνη  διασφαλίζει
                   περισσότερο  τὸν  πιστὸ  ἀπὸ  τὴν  δέσμευση  στὰ  ὑλικὰ  ἀγαθά.  Ἐδῶ
                   ἔχουμε  τὴν  ἀκρίβεια.  Δεύτερη  ἔρχεται  ἡ  κοινοκτημοσύνη.  Αὐτὴ
                   λειτούργησε  γιὰ  κάποιο  χρονικὸ  διάστημα  στὴν  Ἐκκλησία  τῶν

                   Ἱεροσολύμων  καὶ  διατηρεῖται  θεσμικὰ  στὸ  μοναστικὸ  κοινόβιο.  Ἡ
                   κοινοκτημοσύνη αἰσθητοποιεῖ στὸ ἐπίπεδο τῆς προσωπικῆς καὶ τῆς

                   κοινωνικῆς ζωῆς τῶν πιστῶν τὸν σκοπὸ τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως
                   καὶ  τὴν  ἀλήθεια  τοῦ  Τριαδικοῦ  δόγματος .  Σχετικὴ  μὲ  τὴν
                                                                            27
                   κοινοκτημοσύνη          εἶναι    ἡ     κοινοχρησία.       Ἐνῶ      ὅμως      στὴν

                   κοινοκτημοσύνη δὲν ὑπάρχει ἀτομικὴ ἰδιοκτησία, στὴν κοινοχρησία


                   24 . Μ. Βασιλείου, ὅ.π. 7, PG 31,276C-77A.
                   25 . Βλ. Ἰω. Χρυσοστόμου, ὅ.π., 1-3, PG 51,196-201.
                   26 . Ἀναλυτικότερα βλ. Ν. Μπουγάτσου, Τὸ πρόβλημα τοῦ θεσμοῦ τῆς ἰδιοκτησίας, ὀρθόδοξη
                   ἄποψη, σ. 129 κ.ἑ.
                   27 . Βλ. π.χ. Μ. Βασιλείου, Ἀσκητικαὶ διατάξεις 18,3, PG 31,1385Α.

                                                            7
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13