Page 7 - kampa-kontoglou
P. 7

Εσύ που διαβάζεις αυτά που λέγω, δε θα ξεδιαλέξεις και πολλά φιλοσοφικά
                          πράγματα. Ένα όφελος μπορεί να ’χεις μονάχα, να ξεχάσεις για λίγη ώρα τα

                          σημερινά, που είναι στενόχωρα, την ώρα που έρχεσαι μαζί μου σε κείνα τα
                                        10
                          καλά τα χρόνια.

                   Με αυτόν τον τρόπο η τέχνη λειτουργεί σαν μια φυγή προς το παρελθόν, το οποίο

                   μοιάζει να αποτελεί ένα καταφύγιο για τον σύγχρονο άνθρωπο.  Αντιδιαστέλλεται

                   πάντοτε με το παρόν. Όσο σκληρό και απάνθρωπο είναι το «σήμερα» του αποδέκτη,
                   τόσο  στοργικό  και  φιλάνθρωπο  εμφανίζεται  το  παρελθόν.  Μέσα  στα  περασμένα

                   χρόνια ο Κόντογλου βρίσκει την απλότητα και την αυθεντικότητα που χάθηκε από την

                   εκσυγχρονισμένη  ζωή,  τη  ζωή  της  πόλης,  των  μηχανών  και  της  εξέλιξης.  Όπως
                   αναφέρεται:  «ο  Κόντογλου  αντιστέκεται  στην  αφομοίωσή  του  από  το  σύγχρονο

                                                                                               11
                   κοινωνικό περιβάλλον επιχειρώντας μια συνεχή διείσδυση στο παρελθόν».  Αυτό
                   προτείνει  και  στον  αποδέκτη  του  έργου  του  όταν  λέει:  «ξέρω  πως  είσαι  και  εσύ

                   κουρασμένος από την ταραχή του κόσμου. Έλα λοιπόν να πάμε πάλι στα μέρη που
                                                                                      12
                   ζούσανε εκείνοι οι απλοί άνθρωποι, να ξεφύγουμε για λίγον καιρό».


                          Αντίστοιχα  χρησιμοποιεί  την  παράδοση  και  στο  εικαστικό  του  έργο.  Η
                   βυζαντινή  τεχνοτροπία  τού  παρέχει  τη  γαλήνη  των  μορφών  και  των  προσώπων.

                   Στρέφεται  σε  αυτή  γιατί  βρίσκει  μέσα  της  το  διαχρονικό  στοιχείο,  την  ουσία  της

                   ύπαρξης που εκτείνεται πέρα από τα πάθη και τον ανθρώπινο ορυμαγδό. Το φως των
                   αγίων  προσώπων  θεωρεί  πως  παρασύρει  τον  αποδέκτη  σε  μια  πνευματική

                   προσέγγιση της πραγματικότητας, αποτελεί ανάταση ψυχής και αγαλλίαση. Με την

                   ίδια λειτουργία χρησιμοποιεί την παραδοσιακή βυζαντινή τέχνη και στα κοσμικά του

                   έργα, εστιάζοντας πάντοτε στην πνευματική υπόσταση των προσώπων που εξιστορεί.
                   Αποδίδει λοιπόν:











                   10  Κόντογλου Φώτης, Έργα Δ΄ – Γιαβάς ο θαλασσινός και άλλες ιστορίες, Αθήνα: Αστήρ, 1965, σ. 14.
                   11   Παπαδοπούλου  Δέσποινα,  Αναζητώντας  «το  τιμιότατον»  στη  λογοτεχνία  του  Φ.  Κόντογλου
                   (διπλωματική μεταπτυχιακή εργασία, Τμήμα Φιλολογίας), Θεσσαλονίκη: ΑΠΘ, 1998, σ. 55.
                   12
                     Κόντογλου Φώτης, Έργα Α΄ – Το Αϊβαλί η πατρίδα μου, Αθήνα: Αστήρ, 1962, σ. 95.
                                                           [6]
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12