Page 1 - lidras-kyprianos_dogmatiki
P. 1
Κύπρου Κυπριανοῦ: Δογματικὴ συνείδησις καὶ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος
Τοῦ θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Λήδρας κ. Ἐπιφανίου
Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μαχαιρᾶ
Ἐκφωνήθηκε στὸ Η´ Διεθνὲς Ἐπιστημονικὸ Συνέδριο
τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
«Οἱ μεγάλες προσωπικότητες τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως.
Ὁμοψυχία καὶ διχόνοια κατὰ τὴν Ἐπανάσταση»,
τὸ ὁποῖο πραγματοποιήθηκε στὶς 18-19 Ὀκτωβρίου 2019
------------------------------------
Μακαριώτατε ἀρχιεπίσκοπε,
Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀρχιερεῖς,
Εὐσεβέστατον Ἱερατεῖον,
Ἐλλόγιμοι κύριοι καθηγητές,
Εὐλαβέστατε λαὲ τοῦ Κυρίου.
Κατ᾽ ἀρχὰς θὰ ἤθελα νὰ εὐχαριστήσω ἐκ βάθους καρδίας τόσον ἐσᾶς,
Μακαριώτατε μετὰ τῆς περὶ Ὑμᾶς Ἱερᾶς Συνόδου τῶν Ἀρχιερέων τῆς
Ἐκκλησίας ἐν Ἑλλάδι, ὅσον καὶ τὴν διοργανωτικὴν ἐπιτροπή, γιὰ τὴν
πρόσκληση καὶ τὴν τιμὴ νὰ συμμετάσχω στὸ ἐν λόγῳ συνέδριον.
Τὸ θέμα τὸ ὁποῖο θὰ διαπραγματευτεῖ ἡ ταπεινότητά μου σὲ αὐτό,
ἀφορᾶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό, καὶ ἐπιδιώκει νὰ ἐξιχνιάσει
μέσα ἀπὸ τὶς ἀρχειακὲς πρωτογενεῖς πηγὲς τὴν δογματικὴ συνείδηση καὶ
τὸ συνεπακόλουθο ἐκκλησιαστικό του ἦθος, στὸ κορυφαῖο γεγονὸς τῆς
ἐπιγείου ζωῆς του, καὶ ὄχι μόνον.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανὸς εἶναι μία ἐκ τῶν
σημαντικοτέρων προσωπικοτήτων τῆς Κύπρου κατὰ τὴν περίοδο τῆς
Τουρκοκρατίας. Τὰ γνωστὰ σ᾽ ἐμᾶς ἱστορικὰ βιογραφικὰ στοιχεῖα τοῦ
ἀνδρὸς συμπυκνώνονται σὲ πολὺ λίγες γραμμές, καὶ εἶναι τὰ ἀκόλουθα:
Γεννήθηκε στὸν Στρόβολο τὸ 1756· ἐκ τῆς «βαλβῖδος τοῦ βίου», δηλ.
ἀπὸ πολὺ μικρὴ ἡλικία, εἰσῆλθε στὴν Μονὴ Μαχαιρᾶ ὡς μοναχός·
μαθήτευσε στὸ σχολεῖο τῆς Μονῆς, καὶ τὸ 1769 στὸ Ἑλληνομουσεῖο τῆς
Ἀρχιεπισκοπῆς· χειροτονήθηκε διάκονος ἀπὸ τὸν ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου
Χρύσανθο· ἀπεστάλη στὴν Μολδοβλαχία τὸ 1785 μὲ τὸν θεῖό του
ἱερομόναχο Χαράλαμπο, γιὰ νὰ βοηθήσουν οἰκονομικὰ τὴν Μονή τους ποὺ
βρισκόταν σὲ ἀθλία κατάσταση· ἐπέστρεψε τὸ 1802 στὴν Κύπρο, καὶ ἀπὸ
τὸ 1804 ἀνέλαβε ὡς οἰκονόμος παρὰ τὸν ἀρχιεπίσκοπο Χρύσανθο· τὸ
1810 χειροτονήθηκε ἀρχιερέας καὶ προβιβάσθηκε στὸν ἀρχιεπισκοπικὸ
θρόνο· ἤγειρε ἐκ θεμελίων τὴν Ἑλληνικὴ Σχολή, τὸ μετέπειτα Παγκύπριο
Γυμνάσιο τὸ 1812· δι᾽ ἐγκυκλίου του στὶς ἀρχὲς τοῦ 1815 κατεδίκασε
εὐθαρσῶς τὴν Μασωνία ὡς αἵρεση, καταδίκη ἡ ὁποία, κατὰ πᾶσαν
πιθανότητα, εἶναι ἡ πρώτη γιὰ τὴν Μασωνία σὲ ἐκκλησιαστικὸ ἐπίπεδο·
συνέδραμε δυναμικὰ καὶ οἰκονομικὰ στὴν δημιουργία Ἑλληνικῆς Σχολῆς
1
