Page 7 - xaxopoulou-ypati

2. Η δεύτερη ομάδα αποτελούνταν από 10 οικισμούς με την ονομασία «ΓΙΑΝΟΥΛΑΔΙ»
Προφανώς πρόκειται για το σημερινό Λιανοκλάδι, που ήταν και η μεγαλύτερη πόλη
του ναχιγιέ με 80 σπίτια.
3. Η τρίτη ομάδα περιελάμβανε 18 οικισμούς, με την ονομασία «ΒΟΥΚΑΙΑ».
Μεγαλύτερη πόλη του ναχιγιέ ήταν τα σημερινά Πουγκάκια με 80 σπίτια.
4. Η τέταρτη ομάδα αποτελούνταν από 23 οικισμούς, με την ονομασία
«ΠΟΛΙΤΟΧΩΡΙΑ». Μεγαλύτερη πόλη ήταν το Γιαννούτσι, η σημερινή Παλαιά
Γιαννιτσού, με 300 σπίτια.

ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Στις ορεινές, δασώδεις και δυσπρόσιτες περιοχές της Βαλκανικής χερσονήσου υπήρχε
μια δυσκολία μόνιμης παρουσίας τουρκικών δυνάμεων και επιπλέον ήταν περιοχές
μειωμένου φορολογικού ενδιαφέροντος. Για το λόγο αυτό η φύλαξη και η τήρηση της
τάξης σ΄ αυτές τις περιοχές ανατέθηκε σε ένοπλους Χριστιανούς, οι οποίοι όμως δεν
έθεταν σε αμφισβήτηση την οθωμανική κυριαρχία και συντηρούνταν από τη φορολογία
των ραγιάδων της περιοχής. Έτσι προέκυψαν τα γνωστά αρματολίκια, πολλά εκ των
οποίων είχαν τεράστια γεωγραφική έκταση. Ο θεσμός των αρματολικιών προϋπήρχε αλλά
αναδιοργανώθηκε συστηματικότερα τον 16ο αιώνα, την περίοδο του Σουλεϊμάν του
Μεγαλοπρεπούς. Αρχικά δημιουργήθηκαν δεκαεφτά αρματολίκια, όλα στην κεντρική
ορεινή Ελλάδα, την ορεινή Θεσσαλία και ορισμένα στη Μακεδονία, ανάμεσά τους και το
αρματολίκι του Πατρατζικίου.
Οι υπόδουλοι ραγιάδες ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες κατόρθωσαν να επιβιώσουν
με το όραμα μιας εξέγερσης, που θα έβαζε τέλος στην καταπίεση που υφίσταντο από την
κάθε μορφή εξουσίας που επέβαλε ο οθωμανικός ζυγός. Το όραμα αυτό επιχείρησαν
πολλές φορές να το κάνουν πράξη εκμεταλλευόμενοι διεθνείς συγκυρίες και αφορμές.
Συγκεκριμένα στα 1687, όταν οι Ενετοί του Μοροζίνη κατέλαβαν την Πελοπόννησο, οι
αρματολοί Σπανός του Πατρατζικίου και Κούρμας της Παρνασσίδος ξεσήκωσαν τους
κατοίκους των αρματολικιών τους κατά των Τούρκων και βοήθησαν τους Ενετούς να
καταλάβουν τη Ναύπακτο.
Σημαντικότερες όμως ήταν οι εξεγέρσεις που σημειώθηκαν σε διάφορα μέρη της
νησιωτικής και ηπειρωτικής Ελλάδας, στην Ήπειρο, τη Θεσσαλία, τη Στερεά Ελλάδα και
κυρίως την Πελοπόννησο, κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου (1768-74) με
συνέπειες για τους εξεγερθέντες τουλάχιστον οδυνηρές. Τα γεγονότα είναι γνωστά ως
«Ορλωφικά» και οφείλουν την ονομασία τους στους υποκινητές αυτής της επανάστασης
των Ελλήνων, τους Ρώσους αξιωματούχους αδελφούς Ορλώφ.
Με όλα αυτά οι υπόδουλοι χριστιανοί όλο και πιο πολύ συνειδητοποιούσαν ότι η
απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό δεν ήταν δυνατόν να στηριχθεί ούτε σε
εξωτερικές δυνάμεις ούτε στην εκμετάλλευση κάποιων ευνοϊκών συνθηκών, αλλά ήταν
απαραίτητη σωστή οργάνωση και προετοιμασία. Οι σκέψεις αυτές οδήγησαν το 1814
τρεις πατριώτες στην ίδρυση ενός μυστικού επαναστατικού μηχανισμού, της Φιλικής

6