Page 13 - mantzaridis_ploutosftoxeia

46
καὶ νὰ μαραίνει τὸν πόθο του γι’ αὐτήν . Ἡ ἐγκατάλειψη τῆς
κοσμικῆς μέριμνας δὲν ὀφείλεται σὲ ἄρνηση τῆς ζωῆς, ἀλλὰ σὲ
πρόγευση τῆς καταξιωμένης μορφῆς της· ὀφείλεται στὴν δυνατότητα
μετοχῆς στοὺς θησαυροὺς τοῦ μέλλοντος μέσα στὴν ἔνδεια τοῦ

παρόντος. «Ὅποιος γεύθηκε τὰ οὐράνια, εὔκολα καταφρονεῖ τὰ
ἐπίγεια. Ὁ ἄγευστος ὅμως ἐκείνων χαίρεται μὲ τὰ κτήματα» . Ἀλλὰ
47
καὶ ὅποιος δὲν εἶναι πρόθυμος γιὰ πλήρη αὐταπάρνηση, δὲν πρέπει

νὰ λησμονεῖ τὴν ἐσχατολογική του προοπτική. «Πὲς πὼς ἔχεις δύο
θυγατέρες, λέει ὁ Μ. Βασίλειος, τὴν ἐπίγεια καὶ τὴν οὐράνια ζωή. Ἂν

δὲν θέλεις νὰ δώσεις τὰ πάντα στὴν καλύτερη, μοίρασέ τα
τουλάχιστον ἐξ ἴσου στὴν ἀσύνετη καὶ τὴν συνετή. Μὴν
παρουσιάσεις ὑπέρπλουτη τὴν ἐπίγεια διαβίωσή σου καὶ ἀφήσεις

48
γυμνὴ καὶ ρακένδυτη τὴν οὐράνια» . Ἡ αὐταπάρνηση, ποὺ συνδέεται
ἄμεσα μὲ τὴν πίστη καὶ τὴν ἐσχατολογικὴ προσδοκία, ἀποτελεῖ

προϋπόθεση γιὰ τὴν πνευματικὴ προκοπὴ καὶ τελείωση τοῦ
Χριστιανοῦ.
Ὅ,τι ὅμως ἀποτελεῖ μέτρο προσωπικῆς τελειώσεως, δὲν μπορεῖ νὰ

μεταβληθεῖ σὲ ἀντικειμενικὸ κανόνα κοινωνικῆς ζωῆς. Στὴν
κοινωνικὴ ζωὴ παρεμβάλλεται ἡ ἀρχὴ τῆς δικαιοσύνης. Αὐτὴ
ἀποτελεῖ τὸν γνώμονα γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν κοινωνικῶν

προβλημάτων καὶ σὲ θεσμικὸ ἐπίπεδο. Στὸ ἐπίπεδο τῆς προσωπικῆς
ζωῆς ὁ πιστὸς κινούμενος ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς
αὐτοθυσίας ὀφείλει νὰ δέχεται ἢ καὶ νὰ ἐπιδιώκει τὴν φτώχεια γιὰ

τὴν πνευματική του τελείωση. Στὸ κοινωνικὸ ὅμως ἐπίπεδο καλεῖται
νὰ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἄρση τῆς ἀδικίας, ποὺ δημιουργεῖ τεράστια

προβλήματα καὶ ἐκρηκτικὲς καταστάσεις στὴν κοινωνία. Πολὺ
περισσότερο βέβαια ὀφείλει νὰ μὴ ἀδικεῖ ὁ ἴδιος.

46 . «Εἰ οὖν οἴδατε, φησίν, τὴν πόλιν ὑμῶν ἐν ᾗ μέλλετε κατοικεῖν, τί ὧδε ὑμεῖς ἑτοιμάζετε
ἀγροὺς καὶ παρατάξεις πολυτελεῖς καὶ οἰκοδομὰς καὶ οἰκήματα μάταια; Ταῦτα οὖν ὁ
ἑτοιμάζων εἰς ταύτην τὴν πόλιν οὐ προσδοκᾷ ἐπανακάμψαι εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν». Ἑρμᾶ,
Ποιμήν, παραβολὴ α’.
47 . Βλ. Ἰω. Σιναΐτου, Κλῖμαξ 17, PG 88,928D.
48 . Βλ. Μ. Βασιλείου, Ὁμιλία ἐν λιμῷ καὶ αὐχμῷ 8, PG 31,325D.

12