Page 9 - patsis_orthodoxia
P. 9

ένα ποίμνιο της Εκκλησίας με γλωσσική, ομόφυλη, πολιτισμική και οιανδήποτε «κα-
                   θαρότητα», η οποία αντίκειται όχι μόνο στο γράμμα των Κανόνων και του πολιτεύμα-

                                                                                21
                   τος της Εκκλησίας, αλλά και στο πνεύμα του Ορθόδοξου ήθους . Η ιδέα της αποκλει-
                                        22
                   στικότητας της πίστης , κατά το παράδειγμα του ιουδαϊσμού, ξεπεράστηκε με το σθε-
                   ναρό αγώνα της πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας να συμπεριλάβει στο Σώμα της κάθε

                   άνθρωπο ανεξάρτητα της καταγωγής του (εθνικοί), εφόσον ο ίδιος ο Θεός δεν είναι
                                   23
                   προσωπολήπτης . Άλλωστε η ημέρα της Πεντηκοστής  αποτελεί ασφαλές θεολογικό
                   τεκμήριο για την πορεία της Εκκλησίας μέσα στο χρόνο, όπου με τη συνεχή διακονία
                   του λαού προσβλέπει στην ενότητα πίστεως και στην κοινωνική ειρήνη.


                   Γ΄ ΚΕΦΑΛΑΙΟ: Το εκκλησιαστικό κριτήριο ως υπέρβαση του φυλετισμού.



                          Ουσιαστικός παράγων που καθορίζει την οντολογική φύση της Εκκλησίας είναι
                   η κοινωνία των προσώπων του τριαδικού Θεού. Το δόγμα περί Εκκλησίας συνδέεται

                   άμεσα με το τριαδολογικό δόγμα, διότι η απαρχή της Εκκλησίας βρίσκεται στο αρχέ-
                   τυπο της θείας ζωής και κατά συνέπεια η προέλευση της απεγκλωβίζεται από την ιστο-

                                     24
                   ρική αναγκαιότητα . Εφόσον η ενότητα της Αγίας Τριάδος, και μάλιστα στον απόλυτο
                   βαθμό, παρουσιάζεται μέσα από την ετερότητα των τριών Αγίων Προσώπων, μπορεί
                   κάποιος με ασφαλή τρόπο να συμπεράνει ότι και η Εκκλησία διαθέτει και αναδεικνύει,

                   ως κύριο χαρακτηριστικό, μέσα από την ενότητα του Σώματός της, την ετερότητα των
                   ανθρωπίνων προσώπων.  Το έργο, βέβαια, της Εκκλησίας θα παρέμενε αλυσιτελές, αν

                   αυτή η ετερότητα των μελών της αποκτούσε οντολογική διαφορά αγεφύρωτη, πράγμα

                   που θα καθιστούσε προβληματική έως αδύνατη τη λειτουργία ακόμα και τη ύπαρξη
                                 25
                   της Εκκλησίας .






                   21 Μαξίμου(Μητροπολίτου Σάρδεων), Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία-Ιστορι-
                                                        2
                   κοκανονική Μελέτη (Θεσ/νίκη: Π.Ι.Π.Μ 1989 )329 κ. ε
                   22  Ό. π ., 330.

                   23  Πραξ. 10,34
                   24  Στ. Γιαγκάζογλου, «Περί Εκκλησίας» στο Πίστη κα Βίωμα της Ορθοδοξίας-Δόγμα, Πνευματικότητα
                   και Ήθος της Ορθοδοξίας, τομ. Α΄(Πάτρα: ΕΑΠ 2002) 176 κ. ε
                   25  Ιω. Ζηζιούλα, «Η Ευχαριστιακή Εκκλησιολογία στην Ορθόδοξη Παράδοση»,  Θεολογία 4 (2009) 18.


                                                                                                     9
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14